-
1 τάλας
τάλας (v. sub fin.), τάλαινα, τάλαν (fem.A ): gen. ᾰνος, αίνης, ανος, also dat.τάλαντι Hippon.12
: voc. τάλαν, masc. in Od.18.327, 19.68, Thgn.512, etc., fem. in Ar.Ra. 559, al. (Adv. acc. to A.D.Adv.160.11, Hdn.Gr.2.12, al.): [dialect] Aeol. nom. [full] τάλαις Choerob.in Theod.1.126 H.: ([etym.] Τλάω):—suffering, wretched,ξεῖνε τάλαν Od.18.327
, etc.;ὦ τάλας ἐγώ S.OC 1338
, 1401, Aj. 981;ὦ τάλαιν' ἐγώ A.Ch. 743
; (lyr.): c. gen. causae,οἲ γὼ τάλαινα συμφορᾶς κακῆς A.Pers. 445
, cf. 517;τάλαιν' ἐγὼ τῆς ὕβρεος Ar.Pl. 1044
: sts. in bad sense, wretch!Od.
19.68: but in Com., τάλαινα poor dear! as a sort of coaxing address, Ar.Lys. 910, 914; so .2 in Trag. also of things, sorry, wretched, (anap.); (lyr.); (lyr.); ; (lyr.); συμφορά, νόσος, Id.El. 1179, Tr. 1084; ἔρις, φυγά, E.Hel. 248 (lyr.), Ph. 1710 (lyr.): [comp] Sup. τᾰλάντατος, η, ον, Ar. Pl. 684, 1046, 1060, Pl.Cra. 395e.--Poet. word, used by X.Cyr.4.6.5, Ph.2.239, Arr.Epict.2.16.20, Plu.Ant.79, al., Luc.DMeretr.10.3.II Τάλας, ὁ, a constellation ([etym.] θεός τις κατακέφαλα κείμενος) rising with Sagittarius, Cat.Cod.Astr.7.207. [ τᾰλᾱς A.Pr. 158 (anap.), S. (v. supr.), Ar.Ach. 163, 1192, Pax79, Av. 1494, Pl. 930; [dialect] Dor. also τᾰλᾰς Theoc.2.4, AP9.378 (Pall.): voc.τάλᾰν Thgn.512
, S.Ph. 1196 (lyr.), Ar.Ec. 658, 1005 (both anap.).]
См. также в других словарях:
τάλας — αινα, αν, ΝΜΑ, και αιολ. τ. τάλαις και ιων. τ. τάλης θηλ. και τάλας Α άξιος λύπης, δυστυχής, ταλαίπωρος («οἴ γὼ τάλαινα συμφορᾱς κακῆς», Αισχύλ.) μσν. αρχ. (με κακή σημ.) άθλιος, ελεεινός (α. «τρόπον τὸν κακομήχανον τῆς γυναικὸς ὁ τάλας», Πρόδρ.… … Dictionary of Greek
